Το γεγονός ότι υπάρχει διάγνωση υπέρτασης θεωρείται μόνο όταν υπάρχει επίμονη αύξηση της αρτηριακής πίεσης στο πρόσωπο, ή εμφανίζονται συχνά άλματα. Ταυτόχρονα, διαφορετικά στάδια υπέρτασης εκδηλώνονται με διαφορετικές δυνάμεις. Στα αρχικά στάδια της νόσου, οι άνθρωποι συνήθως αγνοούν την ανάπτυξη προβλημάτων. Μερικές φορές ακόμη και μια ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας δίνεται περισσότερη προσοχή από μια παραβίαση της κατάστασης όταν αναπτύσσεται αρτηριακή υπέρταση. Οι τύποι παθολογίας διαφέρουν ως προς τη δύναμη της εκδήλωσης των συμπτωμάτων και την παρουσία συνοδών διαταραχών στο σώμα. Μάλιστα, ακόμη και αν δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια, η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη από ό, τι όταν συμπληρώνεται με διάφορες διαταραχές στον οργανισμό. Τα σημάδια της υπέρτασης περιλαμβάνουν: τρέμουλο των άκρων, ναυτία, πονοκεφάλους, μύγες μπροστά στα μάτια. Όλα τα συμπτώματα αναπτύσσονται λόγω προβλημάτων με τη ροή του αίματος στα εσωτερικά όργανα.
Στάδια υπέρτασης
Η κλινική υπέρτασης, ανάλογα με την επίδραση σε ολόκληρο το σώμα και την ένταση των συνοδών συμπτωμάτων, ταξινομείται σε στάδιο και βαρύτητα. Υπάρχουν 3 στάδια. Η διαίρεση σε στάδια βοηθά τον γιατρό να συστηματοποιήσει τα ληφθέντα διαγνωστικά δεδομένα και να επιλέξει τη σωστή τακτική για τη διόρθωση της κατάστασης του ασθενούς.
1 στάδιο
Το επίπεδο της αρτηριακής πίεσης στο 1ο στάδιο της υπέρτασης δεν ξεπερνά το 159/99. Αυτή η αύξηση μπορεί να διατηρηθεί για αρκετές ημέρες. Η ξεκούραση θα βοηθήσει στην ομαλοποίηση της αρτηριακής πίεσης, εξαλείφοντας το άγχος. Με περαιτέρω εξέλιξη της παθολογίας, δεν θα είναι τόσο εύκολο να αποκατασταθεί ο κανόνας της πίεσης.
Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει επίδραση στα όργανα-στόχους. Για το λόγο αυτό, η αρτηριακή υπέρταση είναι συχνά ασυμπτωματική. Μόνο μερικές φορές ο ύπνος διαταράσσεται, μπορεί να αναπτυχθούν σιωπηροί πόνοι στο κεφάλι και την καρδιά.
Κατά τη διεξαγωγή κλινικών διαγνωστικών, μπορεί να διαπιστωθεί μια ελαφρά αύξηση του τόνου των αρτηριών του βυθού. Στο πρώτο στάδιο της νόσου, ο κίνδυνος υπερτασικής κρίσης είναι ελάχιστος, συχνά αυτή η κατάσταση συμβαίνει μόνο λόγω των επιπτώσεων των εξωτερικών συνθηκών στο σώμα. Ο κίνδυνος αυξάνεται επίσης στις γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση. Το αρχικό στάδιο ανταποκρίνεται καλά στη θεραπεία. Για αυτό, συνήθως αρκεί μια αλλαγή τρόπου ζωής. Τα φάρμακα δεν χρειάζονται πάντα. Με έγκαιρη θεραπεία και αυστηρή τήρηση των οδηγιών του γιατρού, η πρόγνωση θα είναι ευνοϊκή.
2 στάδιο
Αυτό είναι το στάδιο των ενεργών παθολογικών αλλαγών στα αγγεία - σοβαρή υπέρταση. Η πίεση στο 2ο στάδιο φτάνει τα 179/109. Η ξεκούραση δεν επαναφέρει το επίπεδό της. Ένα άτομο παραπονιέται για βασανιστικούς πονοκεφάλους, δύσπνοια κατά την άσκηση, επιδείνωση του ύπνου, ζάλη και αυξημένο καρδιακό ρυθμό.
Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη των πρώτων σημείων από τα εσωτερικά όργανα. Τα πιο κοινά συμπτώματα της σοβαρής υπέρτασης είναι:
- σημάδια υπερτροφίας της αριστερής κοιλίας.
- στένωση του αυλού των αρτηριών του αμφιβληστροειδούς.
- αύξηση της χοληστερόλης στο αίμα.
- η παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα.
Η υπέρταση σταδίου 2 αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο επικίνδυνων επιπλοκών που μπορεί να οδηγήσουν σε εγκεφαλικό. Χωρίς συνεχή ιατρική περίθαλψη, δεν θα λειτουργήσει.
3 στάδιο
Αυτό είναι το στάδιο των διαταραχών στα όργανα-στόχους λόγω παθολογικών αλλαγών στις αρτηρίες και μειωμένης ροής αίματος σε όλο το σώμα. Πολύ σοβαρή υπέρταση στο 3ο στάδιο. Το τελευταίο στάδιο της υπέρτασης είναι οι πιο σοβαρές, εκτεταμένες διαταραχές που αναπτύσσονται στο σώμα, που επηρεάζουν τα όργανα-στόχους. Τα μάτια, τα νεφρά, ο εγκέφαλος και η καρδιά επηρεάζονται περισσότερο. Η πίεση στο 3ο στάδιο είναι σταθερή, είναι δύσκολο να ομαλοποιηθεί ακόμη και με φαρμακευτική θεραπεία. Συχνά υπάρχουν άλματα έως και 180/110 mm Hg. Τέχνη. και ακόμη περισσότερο. Η συμπτωματολογία είναι παρόμοια με αυτή που εμφανίζεται στο 2ο στάδιο, αλλά επιπλέον συνοδεύεται από παθολογικές εκδηλώσεις από τα προσβεβλημένα όργανα. Η μνήμη συχνά επιδεινώνεται, ο καρδιακός ρυθμός είναι πολύ διαταραγμένος, η οπτική οξύτητα μειώνεται.
Αυτό το στάδιο είναι επικίνδυνο γιατί επηρεάζει πάντα την καρδιά. Η συσταλτικότητά του και η αγωγιμότητα των παλμών στο μυοκάρδιο διαταράσσονται.
Πτυχία
Με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και την απουσία της επίδρασης των μέτρων που λαμβάνονται, μπορεί να υποτεθεί ότι η ασθένεια εξελίσσεται. Το βέλτιστο επίπεδο αρτηριακής πίεσης είναι 120/80. Ο κανόνας για τη συστολική πίεση κυμαίνεται από 120 έως 129 και η διαστολική από 80 έως 84. Υπάρχει επίσης υψηλή φυσιολογική πίεση όταν ένα άτομο αισθάνεται καλά - έως 139/89 mm Hg. Τέχνη. Στην ιατρική, η υπέρταση ταξινομείται σε 3 βαθμούς.
Πτυχίο
Η αρτηριακή υπέρταση 1ου βαθμού είναι ήπια, χαρακτηρίζεται από πτώσεις πίεσης και διακυμάνσεις από 140/90 έως 159/99. Ο κίνδυνος κρίσης σε μια τέτοια κατάσταση ελαχιστοποιείται, δεν υπάρχουν συμπτώματα δυσλειτουργίας άλλων οργάνων και του κεντρικού νευρικό σύστημα. Για να καταστείλετε μια επίθεση, εκτός από τη λήψη ειδικών χαπιών, πρέπει να χαλαρώσετε λίγο, να προσπαθήσετε να αποφύγετε το άγχος, οι βόλτες και τα θετικά συναισθήματα έχουν ευεργετική επίδραση στην υγεία.
Εάν η συστολική πίεση δεν υπερβαίνει το 159, και η διαστολική - 99 mm Hg. Άρθ. , τότε το άτομο διαγιγνώσκεται με ήπια υπέρταση - τον πρώτο βαθμό. Χαρακτηρίζεται από τέτοια σημάδια:
- πονοκέφαλοι που επιδεινώνονται με την προσπάθεια.
- μαχαιρώματα, αίσθηση πόνου στα αριστερά στο στήθος, ακτινοβολεί στην ωμοπλάτη και κάτω από το χέρι.
- ζάλη που είναι τόσο έντονη που μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμία.
- επιτάχυνση του καρδιακού παλμού?
- μαύρες μύγες?
- εμβοές?
- διαταραχές ύπνου.
Ένα άτομο παύει να παρατηρεί τα αναφερόμενα συμπτώματα εάν αναπτύσσονται συνεχώς. Μια κρίση υπέρτασης μπορεί να ξεκινήσει υπό την επίδραση του στρες και, με την κατάλληλη βοήθεια, να περάσει χωρίς συνέπειες.
II βαθμού
Η υπέρταση 2ου βαθμού αρχίζει να αναπτύσσεται πιο ενεργά. Το επίπεδο πίεσης φτάνει ήδη τα 160/100 - 179/109. Αναπτύσσονται σημάδια υπερτασικής κρίσης - εμφανίζεται κρύος ιδρώτας, εμφανίζονται εξογκώματα χήνας στο δέρμα, το δέρμα στο πρόσωπο κοκκινίζει.
Τα συμπτώματα του 2ου βαθμού της νόσου περιλαμβάνουν:
- παροδική εγκεφαλική ισχαιμία - επιδείνωση της ροής του αίματος στο όργανο.
- αύξηση της συγκέντρωσης κρεατινίνης στο αίμα.
- στένωση των αρτηριών στον αμφιβληστροειδή?
- αύξηση του μεγέθους της αριστερής κοιλίας.
- πρωτεΐνη στα ούρα, η οποία βρίσκεται κατά την παράδοση των εξετάσεων.
- επίμονη κόπωση?
- ναυτία;
- παλμοί στο κεφάλι?
- πρήξιμο του προσώπου?
- σοβαρή εφίδρωση?
- βλάβη στα εσωτερικά όργανα ·
- μούδιασμα των δακτύλων?
- θολή όραση;
- κρίσεις.
Τα φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν καλά την ομαλοποίηση της κατάστασης του ασθενούς. Οι γιατροί δίνουν προσοχή όχι μόνο στο επίπεδο πίεσης, αλλά και στο ρυθμό ανάπτυξης της νόσου. Η υπέρταση δεύτερου βαθμού επηρεάζει τα νεφρά. Ο ασθενής σχεδόν πάντα παραπονιέται για αδιαθεσία.
III βαθμού
Ο 3ος βαθμός υπέρτασης είναι ο πιο σοβαρός. Όταν εμφανίζεται, η όραση πέφτει απότομα, η μνήμη επιδεινώνεται, συχνά εμφανίζεται ταχυκαρδία και ο κίνδυνος υπερτασικής κρίσης είναι υψηλός. Οι επιπλοκές αυτής της πάθησης περιλαμβάνουν θρόμβωση, εγκεφαλοπάθεια, ανεύρυσμα, ανεπάρκεια των νεφρών και της αριστερής κοιλίας της καρδιάς, το σχηματισμό μώλωπες σε όλο το σώμα και οίδημα του οπτικού νεύρου. Η παθολογία είναι μη αναστρέψιμη. Με υπέρταση 3ου βαθμού, ο ασθενής χρειάζεται απαραίτητα εξωτερική βοήθεια και φροντίδα. Τα κύρια σημάδια της υπέρτασης είναι:
- αρρυθμία?
- αστάθεια του βαδίσματος?
- σημαντική οπτική αναπηρία.
- παραβίαση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο, προκαλώντας πάρεση και παράλυση.
- κρίση, που συνοδεύεται από σύγχυση και εξασθενημένη ομιλία.
- οξύς πόνος στην καρδιά?
- απόχρεμψη αίματος?
- περιορισμός της κινητικότητας και της ικανότητας αυτοεξυπηρέτησης·
- αδυναμία σωστής επικοινωνίας.
Αυτά τα συμπτώματα υποδηλώνουν την εξέλιξη της υπέρτασης και την εμπλοκή νέων οργάνων στη νόσο. Σταδιακά, αναπτύσσονται πιο μη αναστρέψιμες επιπλοκές.
Ταξινόμηση ανά παράγοντες κινδύνου
Η υπέρταση, καταρχήν, είναι επικίνδυνη για τις πολλαπλές και συχνά μη αναστρέψιμες επιπλοκές της. Οι περισσότεροι ασθενείς γίνονται ανάπηροι ή πεθαίνουν όχι ειδικά από υψηλή αρτηριακή πίεση, αλλά από οξείες διαταραχές σε άλλα όργανα που αυτή προκαλεί.
Οι πιο επικίνδυνες καταστάσεις είναι η ισχαιμική νέκρωση, η εγκεφαλική αιμορραγία, το έμφραγμα, η νεφρική ανεπάρκεια. Για την πρόληψη διαφόρων επιπλοκών που σχετίζονται με δυσλειτουργία άλλων οργάνων, ο γιατρός καθορίζει τον βαθμό κινδύνου κατά την εξέταση. Τα επίπεδα κινδύνου υποδεικνύονται με αριθμούς από το 1 έως το 4. Αποδεικνύεται ότι η διάγνωση περιέχει πληροφορίες σχετικά με τον βαθμό και τον κίνδυνο βλάβης, για παράδειγμα, βαθμός GB 2, κίνδυνος 4.
Χαμηλού κινδύνου (αμελητέο)
Αυτός ο δείκτης κινδύνου για την ανάπτυξη επιπλοκών της υπέρτασης παρατηρείται σε γυναίκες κάτω των 65 ετών και σε άνδρες κάτω των 55 ετών με ήπια υπέρταση στο στάδιο 1. Μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, μόνο το 15% των ανθρώπων αναπτύσσει επιπλέον καρδιακές και αγγειακές διαταραχές λόγω υπέρτασης. Αυτοί οι ασθενείς συνήθως παρακολουθούνται από γενικούς ιατρούς, καθώς δεν έχει νόημα να επισκεφθείτε έναν καρδιολόγο και να εφαρμόσετε σοβαρή θεραπεία.
Όταν εξακολουθούν να υπάρχουν μικροί κίνδυνοι, ένα άτομο πρέπει να κάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής του τους επόμενους 6 μήνες. Αυτό θα οδηγήσει σε θετικές εξελίξεις. Εάν δεν υπάρχουν αποτελέσματα και δεν μπορεί να επιτευχθεί μείωση της αρτηριακής πίεσης, τότε συνιστάται η αλλαγή της τακτικής διαχείρισης του ασθενούς και η εφαρμογή της φαρμακευτικής θεραπείας.
Μεσαίου κινδύνου
Αυτή η ομάδα ασθενών περιλαμβάνει υπερτασικούς ασθενείς, των οποίων οι δείκτες αρτηριακής πίεσης δεν είναι περισσότεροι από 179/110. Κατά κανόνα, αυτοί οι άνθρωποι έχουν 1-2 παράγοντες κινδύνου από τους παρακάτω:
- κάπνισμα;
- γενεσιολογία;
- ευσαρκία;
- υψηλή συγκέντρωση χοληστερόλης?
- έλλειψη σωματικής δραστηριότητας?
- εξασθενημένη ανοχή γλυκόζης.
Τα επόμενα 10 χρόνια, επικίνδυνες καρδιαγγειακές παθολογίες αναπτύσσονται στο 20% των περιπτώσεων. Η οργάνωση ενός σωστού τρόπου ζωής είναι αναπόσπαστο μέρος της διατήρησης της υγείας. Εντός 3-6 μηνών, μπορεί να μην συνταγογραφηθούν φάρμακα, ώστε ο ασθενής να αποκαταστήσει όσο το δυνατόν περισσότερο την υγεία του μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής.
υψηλού κινδύνου
Αυτή η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει ασθενείς με δείκτες 179/110 ή περισσότερους με την παρουσία περισσότερων από 2 προδιαθεσικών παραγόντων. Επίσης, τίθεται υψηλός κίνδυνος για άτομα με βλάβες στα όργανα-στόχους, σακχαρώδη διαβήτη, αγγειακές διαταραχές του αμφιβληστροειδούς και αθηροσκλήρωση.
Μπορεί επίσης να μην υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, αλλά τα άτομα με υπέρταση σταδίου 3 διατρέχουν ούτως ή άλλως υψηλό κίνδυνο. Πρέπει να αντιμετωπίζονται από καρδιολόγο. Ο κίνδυνος επιπλοκών είναι 30%. Η ομαλοποίηση του τρόπου ζωής χρησιμοποιείται μόνο ως πρόσθετη τακτική στο πλαίσιο της λήψης ειδικά επιλεγμένων φαρμάκων. Η επιλογή των πιο αποτελεσματικών φαρμάκων θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό.
Θεραπευτικές προσεγγίσεις
Ο κύριος στόχος της θεραπείας της υπέρτασης είναι η μείωση της πίεσης και η πρόληψη των συνεπειών. Η πλήρης ανάρρωση είναι αδύνατη, αλλά η σταδιοποίηση και η επαρκής θεραπεία συμβάλλουν στη διακοπή της ενεργού εξέλιξης της παθολογίας και στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου υπερτασικής κρίσης.
Η φαρμακευτική θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει τη χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων που αναστέλλουν την παραγωγή νορεπινεφρίνης και την αγγειοκινητική της δραστηριότητα. Ταυτόχρονα απαιτείται η χορήγηση διουρητικών, αντιαιμοπεταλιακών, υπογλυκαιμικών, υπολιπιδαιμικών και ηρεμιστικών φαρμάκων. Ελλείψει του αναμενόμενου αποτελέσματος, πραγματοποιείται ταυτόχρονα μια συνδυασμένη δράση πολλών αντιυπερτασικών φαρμάκων.
Σε μια υπερτασική κρίση απαιτείται μείωση της πίεσης εντός μίας ώρας μετά την προσβολή, διαφορετικά αυξάνονται οι κίνδυνοι επικίνδυνων επιπλοκών και θανάτου. Σε μια τέτοια κατάσταση, τα αντιυπερτασικά φάρμακα χρησιμοποιούνται με ένεση ή ενστάλαξη.
Ανεξάρτητα από το βαθμό και το στάδιο της δυσλειτουργίας του σώματος, μια σημαντική μέθοδος θεραπείας είναι η ομαλοποίηση της διατροφής, η τήρηση ειδικής δίαιτας. Η δίαιτα περιλαμβάνει απαραίτητα τροφές εμπλουτισμένες με μαγνήσιο, κάλιο, βιταμίνες. Απαιτείται περιορισμός της χρήσης αλατιού, εγκατάλειψη αλκοόλ, τηγανητών και λιπαρών τροφών. Με την παχυσαρκία, η ημερήσια περιεκτικότητα σε θερμίδες της δίαιτας μειώνεται, η ζάχαρη, τα αρτοσκευάσματα και άλλα προϊόντα ζαχαροπλαστικής απαγορεύονται.
Τα άτομα με υπέρταση επωφελούνται από μέτρια σωματική δραστηριότητα - θεραπεία άσκησης, κολύμπι, περπάτημα. Το θεραπευτικό μασάζ έχει επίσης καλή επίδραση στην ευεξία με την υπέρταση. Το κάπνισμα απαγορεύεται αυστηρά, θα πρέπει να αναπτύξετε αντίσταση στο στρες με τη βοήθεια ψυχοθεραπευτικών πρακτικών και τεχνικών χαλάρωσης.
Η αποτελεσματικότητα της σύνθετης θεραπείας αξιολογείται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια:
- Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι είναι η ομαλοποίηση της πίεσης σε ένα επίπεδο στο οποίο ο ασθενής αισθάνεται καλά.
- Μεσοπρόθεσμοι στόχοι είναι η πρόληψη της εμφάνισης και της ενεργού ανάπτυξης παθολογιών στα όργανα-στόχους.
- Μακροπρόθεσμοι στόχοι είναι η πρόληψη των επιπλοκών και η παράταση της ζωής του ασθενούς.
Η υπέρταση είναι μια ασθένεια που είναι πολύ πιο εύκολο να την προλάβεις παρά να την καταπολεμήσεις σε όλη σου τη ζωή, προσπαθώντας να ανακουφίσεις τα συμπτώματα και να αποτρέψεις μια συστηματική επιδείνωση της κατάστασης. Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση και καθοριστεί το στάδιο της υπέρτασης, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η θεραπεία.